RAF 207 sqn

Motto: “Semper paratus” (“Altijd voorbereid”).
Badge: Een gevleugelde leeuw. Het ontwerp van deze badge was gebaseerd op een gelijksoortig devies dat het onderdeel enige tijd daarvoor onofficiëel had gebruikt.
Geautoriseerd door: Koning Edward VIII, Mei 1936.

Geschiedenis

Als eerste Britse squadron enkel ingezet voor lange-afstands nachtbombardementen en het eerste dat op Handley Page bommenwerpers overging, had No. 207 Squadron haar oorsprong in het “B” Squadron van No 4 Wing van de Royal Naval Air Service (RNAS), die in augustus 1915 was geformeerd op Eastchurch, Kent. In april 1916 stak het squadron het Kanaal over naar Petite Synthe, Frankrijk en werd in November hernoemd tot No. 7 Squadron RNAS. De taken bestonden aanvankelijk uit jachtvluchten en dag- en nachtbombardementen, waarvoor het was uitgerust met tweezits Nieuports, Sopwith 11/2-Strutters, Caudron G4 tweemotorige bommenwerpers en Short eenmotorige bommenwerpers.

De 1e Wereldoorlog

In het begin van april 1917, tegen welke tijd de Nieuports en Caudrons waren afgeschaft, verhuisde No. 7 (Marine) Squadron naar Koudekerke en fuseerde met een RNAS Handley Page 0/100 onderdeel dat daar was geformeerd, maar de naam werd behouden. Rond dezelfde tijd werden de 11/2-Strutters overgedragen aan een ander squadron, No. 7 (Marine) Squadron tot juni achterlatend met een mix van Shorts en 0/100’s, waarna de Shorts uitgefaseerd werden. In april en mei voerde het squadron een aantal nachtelijke raids uit op Oostende als deel van het tegenoffensief in antwoord op de toegenomen activiteit van Duitse watervliegtuigen op Oostende en Zeebrugge. Naast de nachtbombardementen werden de 0/100’s ingezet voor kustpatrouilles tegen de Duitse vloot. Het squadron speelde in de zomer van 1917 ook een belangrijke rol in de acties tegen Duitse Luchtmachtbases waar vanuit de daglichtoperaties op Engeland werden uitgevoerd. In augustus en september 1917 voerde het aanvallen uit op vijandelijke rangeerterreinen en depots teneinde het transport van reserves en munitie in de regio rond Ieper te ontregelen.

Eén No. 7 (Marine) Squadron flight keerde terug naar Engeland in september 1917 om daar vanaf Redcar langs de Noord Yorkshire kust onderzeebootbestrijdingspatrouilles te vliegen. Ongeveer een maand later werd deze flight verplaatst naar Manston, waar het de kern van “A” Squadron vormde, dat vervolgens No. 16 (Marine) Squadron werd en nog weer later No. 216 Squadron, RAF.

De rest van de operationele squadronsgelederen zetten het werk voort en bombardeerde samen met No. 7A Squadron Antwerpen en Hoboken en deed een poging Keulen te bombarderen.

Onder de vleugels van de RAF

Toen de RAF op 1 april 1918 werd opgericht, werd het squadron omgedoopt tot No. 207 Squadron en keerde het later die maand terug naar Engeland, waar het werd uitgerust met tien Handley Page 0/400’s. Begin juni ging het weer naar Frankrijk, naar Ligescourt, nabij Abbeville.

In de laatse maanden van de oorlog werd het squadron ingezet bij nachtbombardementen van met name spoorwegemplacementen. Met de geallieerde opmars rukte het eind oktober 1918 op naar Estrées-en-Chaussée en in de nacht voor de wapenstilstand wierpen zes van het squadron’s 0/400’s vier ton aan bommen op het station van Namen. In totaal vloog het squadron in de 1e Wereldoorlog 120 raids en wierp het 587 ton bommen af.

In het begin van 1919 maakte No. 207 Squadron deel uit van de bezettingsstrijdkrachten. Na overdracht van al haar toestellen aan No. 100 Squadron keerde het terug naar Engeland, inmiddels gereduceerd tot kaderpersoneel.

Het squadron werd op Uxbridge op 20 januari 1920 ontbonden maar werd 12 dagen later op Bircham Newton opnieuw geformeerd als een unit voor daglichtbombardementen, uitgerust met DH9A’s.

Zo’n 21 maanden later toog het squadron naar Turkije om het Britse garnizoen daar te versterken. De toenmalige commandant was Squadron Leader AW Tedder – later Eisenhower’s ondercommandant tijdens de geallieerde Europese invasie tijdens de 2e Wereldoorlog. Weer terug in Engeland belandde No. 207 in Eastchurch, haar geboorteplaats, waar de vliegtuigen werden voorzien van radioapparatuur. Het duurde tot 1935 voor het weer richting het buitenland vertrok – voor tien maanden Soedan.

In de periode tussen de wereldoorlogen passeerde een grote variëteit aan vliegtuigen de revue van het squadron – DH9A’s, Fairey IIIF’s, Gordons, Vincents, Wellesleys en Battles. De formatievluchten die het squadron vloog tijdens de jaarlijkse Hendon Air Displays leverden veel lof: in oktober 1937 nam het squadron deel aan een fly past voor bezoekende stafofficieren van de Duitse Luchtmacht.

De 2e Wereldoorlog

Als squadron uitgevoerd met Battles verscheen het bij het uitbreken van de 2e Wereldoorlog de eerste maanden niet op het operationele toneel; in plaats daarvan deed het dienst als opleidingsunit en werd het in april 1940 opgenomen in de No. 12 OTU (Operational Training Unit). Vervolgens werd het op 1 november op Waddington opnieuw opgenomen in No. 5 Group met als enige doel de nieuwe Avro Manchester in operationele dienst te introduceren.

Het squadron vloog de Manchesters op hun eerste oorlogsmissie op 24/25 februari 1941, toen zes toestellen een Hipper-klasse kruiser bij Brest. Een jaar later, op 12 februari 1942, vlogen haar Manchesters tijdens operaties tegen de de Scharnhorst en Gneisenau, toen de Duitse oorlogsschepen bij daglicht van Brest opstoomden richting Noord-Duitse havens. De Manchesters veroorzaakten continue problemen in de praktijk, voornamelijk doordat hun Vulture motoren onbetrouwbaar bleken bij volle belasting en rond juni 1942 werden de No. 207 Squadron Manchesters samen met dia van de zes andere squadrons tegelijkertijd vervangen door Lancasters.

Tijdens de beroemde low-level aanval op Le Creusot op 17 oktober 1942 moest één van de 14 door het squadron ingezette Lancasters op drie motoren terugkeren. Vlak daarop werd het aangevallen door drie Arado 196 watervliegtuigen. De boordschutters van de Lancasters schoten twee ervan neer en beschadigden de derde.

Met de Lancaster veranderde het bereik van No. 207 Squadron zover als Italië en Gdynia, Polen. Haar missies boven vijandelijk grondgebied werden soms duur betaald en in may 1943 en march 1944 kwamen twee No. 207 Squadron COs – Wing Commanders TAB Parselle en VJ Wheeler – niet terug van raids op respectiefelijk Düsseldorf en Frankfurt. Op D-Day vielen No. 207 Squadron’s Lancasters Caen aan ter ondersteuning van de landingen in Normandië. De laatste operationele missie van het squadron was op de SS barakken in Berchtesgaden op 25 april 1945.

Tijdens de 540 operaties gedurende de 2e Wereldoorlog verloor het squadron 154 crews. Zeven DSO’s, 115 DFC’s en 92 DFM’s werden door haar leden verdiend.

Bomber Command 2e Wo Bases:

  • Cranfield : aug 1939-dec 1939

Veranderde in een training sqn onder No.6 Group op 2 september 1939.

  • Cottesmore : dec 1939-apr 1940
  • Cranfield : apr 1940

Verhuisde naar Benson eind apr 1940 & werd tegelijkertijd opgenomen in No. 12 OTU.
Heropgericht op 1 november 1940 als No. 207 (B) Sqn op

  • Waddington : nov 1940-nov 1941
  • Bottesford : nov 1941-sep 1942
  • Langar : sep 1942-oct 1943
  • Spilsby : oct 1943 en later

Bomber Command 2e WO Vliegtuigen:

Code letters

Tijdens de crisis van M ünchen in 1938 waren de codeletters “WJ” aan 207 toegewezen. In de 2e Wereldoorlog werden de Manchesters en Lancasters van het sqn gecodeerd met “EM”.

Eerste operationele missie in de 2e WO:

24/25 february 1942 : 6 Manchesters bombardeerden een Hipper-klasse kruiser in de haven van Brest.

Laatste Operationele Missie in de 2e WO:

25 april 1945 : 5 Lancasters bombardeerden Berchtesgaden & 2 andere Lancasters moesten afbreken.

Laatste Missie voor bevrijdingsdag:

4 mei 1945 : Onbekend aantal Lancasters vloog ex-krijgsgevangenen vanuit België terug naar de UK.

Bron: http://www.raf.mod.uk/bombercommand/